5 years ago · Sofia Koufopoulou ·

Η καρδιά ενώνει ό,τι ο νους χωρίζει

Τι να εννοούσε άραγε ο Καζαντζάκης…. Μπορώ να μοιραστώ τις δικές μου σκέψεις διαβάζοντας αυτή τη φράση..
Συνειδητοποιώ πόσα πράγματα χάνουμε επειδή ο νους τα χωρίζει….. χάνουμε την ευκαιρία να βιώσουμε συναισθήματα, να ζήσουμε εμπειρίες, χάνουμε την ουσιαστική επαφή με ανθρώπους, χάνουμε την ίδια τη ζωή.
Ποιος ο λόγος λοιπόν που επιτρέπουμε στο μυαλό να παρεμβαίνει όταν η καρδιά θέλει να μιλήσει;;
Ίσως ο φόβος, η αγωνία κάνει το μυαλό να υπερλειτουργεί με αποτέλεσμα να μας απομακρύνει από εμάς και από τους ανθρώπους γύρω μας. Η λογική, η σκέψη και η τάση να τα ελέγχουμε όλα οδηγεί συνήθως στην αίσθηση του αδιεξόδου, σε στιγμές που δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, σε εσωτερική σύγκρουση, στο ότι νιώθουμε πως είμαστε παγιδευμένοι στις επιθυμίες των άλλων, στα πρέπει της κοινωνίας, στα διλήμματα που δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας…
Όμως είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς δίνουμε την αξία που θέλουμε στις απόψεις των άλλων, στις προκαταλήψεις και τελικά σε εμάς…εμείς καθορίζουμε πώς θέλουμε να διαμορφώσουμε τη ζωή μας, εμείς δίνουμε αξία στον εαυτό μας, στο πώς θα αξιοποιήσουμε το χρόνο της ζωής που έχουμε ο οποίος είναι πολύτιμος και είναι δικός μας. Αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμη που έχουμε μέσα μας.
Παρόλο που πονάει η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορούμε όλα να τα ελέγχουμε, αυτό που σίγουρα μπορούμε να κάνουμε είναι να νιώθουμε και αυτό αποτελεί και «πρέπει» -από τις λίγες φορές που χρησιμοποιώ το ρήμα «πρέπει» – να αποτελεί την κινητήριο δύναμη για τις πράξεις μας. Εύκολα κρίνουμε και αξιολογούμε τη συμπεριφορά των άλλων, θέλει δύναμη όμως να μείνουμε στο δικό μας συναίσθημα το οποίο μας καθοδηγεί και μας αναπτύσσει.
Ακολουθώντας την καρδιά βρίσκει ο καθένας το δρόμο του.. και καταφέρνει να ενωθεί με τον εαυτό του και με τους άλλους.
Ας χαλαρώσουμε, ας απολαύσουμε το δώρο της ζωής που έχουμε και ας εμπιστευτούμε τη ζωή και την καρδιά μας….γιατί η καρδιά ενώνει ό,τι ο νους χωρίζει…